vrijdag 19 juni 2015

Graspop 2015 dag 1 * 19 juni 2015, Dessel - België



Natuurlijk gingen we ook dit jaar weer naar de Graspop Metal Meeting festival in Dessel (België). Helaas was Sunparks Kempense Meren in deze periode gesloten (hoe verzinnen ze het) en hadden we dit jaar een chalet gehuurd voor een week op het vakantiepark Zilverstrand. We hebben in de dagen voor het festival dus ook nog een fijne kleine vakantie gevierd.

Klik hier voor het ingescande verslag uit de Aardschok.
Klik hier voor het ingescande verslag uit de Rocktribune.

Het entreebewijs


Het Graspop polsbandje



Op dinsdag 16 juni vertrokken we dan eindelijk richting Belgie voor onze 6e achtereenvolgende Graspop Metal Meeting. De laatste vijf keer (inclusief deze) doen we alle drie de dagen en pakken we ervoor nog wat extra dagen vakantie in de mooie omgeving van de Kempense meren. Daar Robin op dinsdag nog een herexamen had konden we pas een dag later en om 17:30 uur op weg naar het zuiden. Omdat Sunparks dit jaar dicht was (!) wegens onderhoud gingen we dit keer naar het vakantiepark Zilverstrand van de Oostappen groep. Een paar dagen hiervoor zagen we nog op tv dat de directeur van deze groep weer aan de tand gevoeld werd wegens wanbeleid op zijn parken. Lekker om zo op weg te gaan en we merkten meteen toen we om 19:45 uur aankwamen op onze bestemming dat er wel een kern van waarheid in zat……… 


Na aankomst meteen vissen (let op het bord)


's Ochtends heerlijk buiten ontbijten



Er was werkelijk helemaal niemand op het park aanwezig. En dan bedoel ik ook, echt niemand! Alle horeca, receptie, zwembad, winkel enzovoorts was gesloten. Maar er was ook geen enkele gast te bekennen. Nou vonden we op een bord een noodnummer, dus deze maar gebeld. Kreeg een flink smakkende heer aan de telefoon die aangaf dat hij er meteen aankwam. Eerlijk is eerlijk, de man was er binnen vijf minuten samen met een zeer gebrekkig Engels sprekende Hongaar. Z'n shirt stond open tot aan zijn navel en tussen het zuigen aan een grote sigaar door gaf hij ons vijf laken pakketten en de sleutel van ons "chalet" D13. Het huisje zag er gelukkig redelijk schoon uit, wel lag er een keukendeurtje los, was er een dekbed te weinig en stond er een tv zo groot als een postzegel. De ipad heeft een groter beeld hahahahaha. Na het inruimen zijn we naar het meer gewandeld en heeft Robin z'n hengel nog uitgeworpen. Er mocht hier niet gevist worden maar ja, er was toch helemaal niemand op het park. 


Wel uit te houden zo


De volgende dag gemeld bij de receptie en we kregen daar een pas voor een slagboom die er helemaal niet was op de weg naar ons huisje (dus maar terug gegeven) en vijf zwembadpasjes voor een zwembad die niet open was……. Op dat moment kwam onze sigaar rokende technische dienst meneer weer binnen en vroegen we aan hem of hij de gebreken in ons huisje kon oplossen. Hij reageerde nauwelijks op onze vragen maar hij was verder zeer joviaal en behoorlijk populair aan het doen. Nadat we in ons huisje waren kwam binnen tien minuten de Hongaar al onze problemen oplossen dus ook deze keer was de reactietijd super. Maar ja, misschien ook wel logisch met drie bezette huisjes op het gehele park. De tv werd omgewisseld met eentje van twee huisjes verderop, waar ik toevallig later in de week de nieuwe bewoners in lachen hoorde uitbarsten om dit Madurodam apparaat. Heb de Hongaar maar een tientje in z'n hand gestopt, je weet nooit of je zo'n mannetje nog eens nodig hebt. Vanaf dat moment kwam ie telkens uitgebreid zwaaiend voorbij. 


Toch nog wat gevangen, een brasem


Abdij van Postel, eten bij de Drie Linden


Woensdag was de warmste dag van deze week en nadat we in Mol inkoopjes hadden gedaan bij de Delhaize hebben we op ons terras ontbeten. Daarna hebben we de hele dag samen met Robin aan de waterkant gezeten. We hadden zelf twee lekkere stoelen meegenomen maar we konden wat extra stoelen pakken van de diverse terrassen omdat er toch niemand was. Er zwommen karpers rond zo groot als onderzeeërs maar wat Robin ook probeerde, ze beten gewoonweg niet. Diverse soorten aas, op de bodem en met een dobber, niks lukte. Soms sprong er een karper een halve meter boven het water uit. Eén vis werd er uiteindelijk gevangen, een nogal slome brasem. 's Avonds hebben we gegeten bij ons lievelingsrestaurant de Drie Linden in Postel, nadat we een kleine wandeling hadden gemaakt in de abdij en langs de hertenweide. Robin had een flinke saté, ik een varkenshaas en Renate het stoofpotje met het bier van de Abdij. 't Was een heerlijke dag geweest. 


Koffie met gebak in Retie



Op donderdag zijn we naar Retie gegaan en hebben daar gewinkeld, Robin bleef "thuis" om te vissen. Op een terrasje hebben we koffie met gebak genomen en genoten van het heerlijke weer. 's Middags hebben we met Robin langs de waterkant doorgebracht en zijn we aan het einde van de dag naar Eersel (NL) gereden. Een heel leuk en gezellig plaatsje waar we prima gegeten hebben bij hotel/eetcafé de Bengel. We wilden op tijd weer bij ons huisje zijn want Tom zou nu aankomen om samen met ons de festivaldagen te beleven. Het was een hartelijk weerzien en we hebben gezellig gekletst en zijn op tijd gaan slapen om de volgende dag fit aan de driedaagse survival te beginnen. 


In Eersel eten bij de Bengel


Graspop Metal Meeting dag 1
19, 20 en 21 juni 2015, Dessel - België

Renate had voor een stevig ontbijt gezorgd dus konden we om 10:30 uur op weg naar het Graspop terrein. Er was 's nachts een stevige bui gevallen maar daar was niets van te merken, nu was het zwaar bewolkt en een graad of 18. Eigenlijk wel bijna perfect festivalweer (misschien was een paar graadjes warmer nog iets beter geweest). Na het inruilen van de kaarten voor de polsbandjes konden we door de toegangspoortjes naar binnen. Ware het niet dat Tom z'n chip niet werkte en hij in een kantoortje moest wachten tot het probleem werd opgelost. Natuurlijk gingen we 'm plagen, arme Tom….. De eerste band van dit jaar werden de Dead Daisies op Mainstage 2. 

We hebben op de eerste dag de volgende bands gezien, The Dead Daisies, Avatarium, Butcher Babies, Thunder, Sigh, Asking Alexandria, Epica, Life of Agony, Heidevolk, Evergrey, Slash, In Flames en Kiss. 



Aankomst bij het festivalterrein


Arme Tom, de chip in z'n bandje deed 't niet


Mooi overzicht, toen het nog rustig was


The Dead Daisies


Zanger John Corabi


Avatarium


Ze zwabberde wel vreemd met de armen


Met the Dead Daisies begon het festival eigenlijk best wel goed. Met als leadzanger John Corabi (Mötley Crüe, Ratt, The Scream) in de gelederen staat er wel iemand. Verder zijn met "beroemdheden" als Dizzy Reed en Richard Fortus (beide Guns N' Roses), Marco Mendoza (Thin Lizzy) en Brian Tichy (Whitesnake, Foreigner en Ozzy Osbourne) staat er natuurlijk wel wat op het podium. Een heerlijk optreden van een prima hardrock collectief. Daarna gingen we naar de metaldome voor een optreden van Avatarium. Ik wilde de band al een tijdje graag eens live zien optreden. De band begon met het heerlijke nummer Moonhorse en we zaten er meteen goed "in". Frontvrouw Jennie-Ann doet met haar bewegingen soms een beetje aan Kate Bush denken maar haar stem is heel anders, een beetje zweverig. Wat mij betreft een zeer geslaagd optreden van een bijzondere band. Aan de Butcher Babies hoef ik niet veel woorden vuil te maken. Beide frontvrouwen vallen vooral op door hun opvallende kleur haardos, hahahaha. Muzikaal was het wel erg simpel wat de band ons voorschotelde. 


Plafond in de Metaldome


Butcher Babies


Tsja, de muziek was het niet helemaal...


Pepijn, Robin en André


Setlist The Dead Daisies:
Mexico, Evil Is Goin' On, Midnight Moses, Make the Best of It, Hush,
Lock 'n' Load, With You and I, Devil Out of Time, Your Karma en Helter Skelter.
Setlist Avatarium:
Moonhorse, Bird of Prey, All I Want, Deep Well, Pandora's Egg en Avatarium.
Setlist Butcher Babies:
The Cleansing, The Mirror Never Lies, Goliath, Beer Drinkers and Hell Raisers,
Jesus Needs More Babies for His War Machine, Mr. Slowdeath,
Monster's Ball, Crazy Horses, I Smell a Massacre en Magnolia Blvd..
Setlist Thunder:
Dirty Love, River of Pain, Black Water, Wonder Days, Love Walked In,
The Thing I Want en I Love You More Than Rock 'N' Roll.
Setlist Sigh:
Purgatorium, The Transfiguration Fear, Shingontachikawa, A Victory of Dakini, At My Funeral, The Soul Grave, The Forlorn, Introitus/Kyrie, Inked in Blood en Me-Devil.


Een overheerlijke Belgische Cervela


Danny Bowes van Thunder


Bij Thunder hielden we het niet lang vol. Naar mijn mening was deze band voor Graspop wat te licht, wil niet zeggen dat het slecht was. Integendeel, maar het past gewoon wat beter in een kleine zaal. Wel was het sneu dat (voor het optreden van Kiss op het einde van deze dag) het podium een stuk verlengd was aan de voorzijde. Daardoor stond de band een behoorlijk eind naar achteren en dat maakte dat het erg moeilijk was om interactie te krijgen met het publiek. Meerdere bands zouden hier vandaag last van krijgen. We vermaakten ons wel met een mannetje helemaal in het rood met witte wollen muts die met verrekijker alles stond te bekijken en daar aantekeningen van maakte op een kladblok. We kwamen 'm nog diverse malen tegen deze dagen. Sigh viel erg tegen, zeker als je de muziek live vergelijkt met wat deze Japanners in de studio doen. Er blijft live erg weinig over van de diverse instrumenten, het wordt een monotoon geheel. Opvallend was wel de zangeres in badpak met vleermuizencape en een saxofoon die ze nauwelijks gebruikte... 


Grappig mannetje


Sigh

Ze gebruikte haar sax nauwelijks


Asking Alexandria

Zanger Denis Stoff


Simone Simons van Epica


Gelukkig was er wel veel actie bij Asking Alexandria. De laatste drie nummers waren allemaal van Stand Up And Scream, hun debuutalbum en dat was een prachtige afsluiter. Nieuwe man Denis Stoff liet horen dat hij al het oude werk prima beheerst. Het publiek ging in ieder geval goed los. Epica had ook het probleem van het verlengde podium maar dat viel wat minder op omdat de band nogal aanwezig is zullen we maar zeggen. Dit ging gepaard met een heleboel showelementen zoals vlammenwerpers en een gave lichtshow. Het overgrote deel van het optreden draaide rondom The Quantum Enigma, het laatste album van Epica. Gelukkig speelden ze ook enkele oude nummers en werd er afgesloten met het lekkere Consign to Oblivion. 


Flink wat vuur

Toetsenist Coen Janssen


Setlist Asking Alexandria:
Welcome, Closure, Breathless, To the Stage, I Won't Give In, Run Free,
Not the American Average, A Prophecy, If You Can't Ride Two Horses at Once...
You Should Get Out of the Circus en The Final Episode (Let's Change the Channel).
Setlist Epica:
The Second Stone, The Essence of Silence, Chemical Insomnia, The Obsessive Devotion, Sensorium, Unchain Utopia, Victims of Contingency en Consign to Oblivion.
Setlist Life of Agony:
River Runs Red, This Time, Bad Seed, Love to Let You Down, Respect, Lost at 22,
Weeds, I Regret, My Eyes, Through and Through en Underground.
Setlist Heidevolk:
Dageraad, Winter woede, Saksenland, Dondergod,
Urth, Nehalennia, Drankgelag en Vulgaris Magistralis.
Setlist Evergrey:
King of Errors, Leave It Behind Us, The Fire, Black Undertow,
The Masterplan, A New Dawn, Broken Wings, A Touch of Blessing en The Grand Collapse.


Keith... eh Mina Caputo van Life of Agony


Life of Agony

Helaas was het geluid niet al te best bij Life of Agony maar zangeres Mina Caputo (tot voor enkele jaren geleden ging zij door het leven als man genaamd Keith). Het was een leuk optreden, maar niet iets wat me lang zal bij blijven. Daarna wat nummertjes meegepikt bij het Heidevolk. Helaas stond de band op de Jupiler Stage en ik denk dat ze met dit optreden lieten zien dat ze wel een wat groter podium verdienen. Met het leuke drinklied Drankgelag en het sterke Vulgaris Magistralis werd een prima optreden afgesloten. Robin en ik wilde graag Evergrey zien, dit vooral ook omdat we hun laatste plaat erg sterk vinden. Daarvan werden gelukkig wel vijf nummers gespeeld dus dat was wel tof voor ons. Helaas was het geluid niet zo geweldig, de bas overheerste en het gitaargeluid was wat aan de zachte kant. Wel jammer dat telkens als we deze gasten zien en niet overtuigend is. Ik denk dat deze band inmiddels veel verder had kunnen zijn. 


Gezellig bij het Heidevolk


Evergrey


Op de foto met "de Haai"


Slash feat. Myles Kennedy & The Conspirators

Setlist Slash feat. Myles Kennedy & The Conspirators: 
You're a Lie, Nightrain, Avalon, Back from Cali, You Could Be Mine, The Dissident,
World on Fire, Anastasia, Sweet Child O' Mine, Slither en Paradise City.
Setlist In Flames:
Only for the Weak, Everything's Gone, Bullet Ride, Where the Dead Ships Dwell,
Paralyzed, Alias, Deliver Us, Cloud Connected, Drifter, The Quiet Place,
Delight and Angers, Rusted Nail, The Mirror's Truth, Take This Life en My Sweet Shadow.
Setlist Kiss:
Detroit Rock City, Deuce, Psycho Circus, Creatures of the Night, I Love It Loud, War Machine, Do You Love Me, Hell or Hallelujah, Guitar and Drum Solos, Calling Dr. Love,
Lick It Up (met "Won't Get Fooled Again"), Bass Solo, God of Thunder, Cold Gin, Love Gun, Black Diamond, Shout It Out Loud, I Was Made for Lovin' You en Rock and Roll All Nite.


Slash

IJzersterk optreden van In Flames

Slash maakte er daarna weer eens een feestje van. De man heeft keuze uit zoveel verschillend soort werk, dus wat nummers van zijn solo albums, wat Guns ‘n’ Roses nummers en een Velvet Revolver nummertje. Met zanger Myles Kennedy aan zijn zijde kan er dan niet veel meer mis gaan. Met je ogen dicht lijkt het net of je bij een Guns ‘n’ Roses concert staat. Kortom, erg geslaagd. Daarna wel het hoogtepunt van deze dag, In Flames. Met songs als Deliver Us, Rusty Nail, Cloud Connected, en My Sweet Shadow voerden de Zweden het uitzinnige publiek naar grote hoogte. De band riep ook nog op om het door hun zelf gevestigde record van het aantal crowdsurfers per minuut te verbreken. Wat een geweldige band is dit toch. Als laatste van vandaag dus Kiss. Ik zal hier en daar wel tegen gevoelige schenen schoppen maar ik vind dit dus helemaal niks. Dat de band het van de show moet hebben is helemaal niet zo erg maar dan is het ook wel aardig als de muziek een beetje klinkt. Maar helaas, ik vind het muzikaal gewoon helemaal niks, nada, noppes. Dus na een nummertje of zes, zeven zijn we maar naar ons vakantiepark gegaan.



In Flames


Kiss


Gene Simmons


Terug naar "huis"




Lees ook een review op: 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten