dinsdag 31 oktober 2017

Cellar Darling, Serenity en Delain * 31 oktober 2017, Tivoli Ronda - Utrecht


Setlist Cellar Darling:
Black Moon, Hullaballoo, The Hermit, Avalanche, Rebels, Starcrusher en Challenge.
Setlist Serenity:
Deus Lo Vult, United, Spirit in the Flesh, Iniquity, Rust of Coming Ages,
Legacy of Tudors, Serenade of Flames, Lionheart en Follow Me.
Setlist Delain:
The Monarch @Tape, Hands of Gold (met George Oosthoek), We Are the Others, The Glory and the Scum, Get the Devil Out of Me, Suckerpunch, Danse Macabre, Scarlet (met Elianne Anemaat op cello), Here Come the Vultures, Fire with Fire, Your Body Is a Battleground (met Marco Hietala), Nothing Left (met Marco Hietala), Control the Storm (met Marco Hietala), Sing to Me (met Marco Hietala), The Hurricane en Not Enough. Toegift: Mother Machine, Don't Let Go, Scandal (met Marco Hietala), The Gathering (met Marco Hietala) en The Monarch @Tape.


Proost!


Cellar Darling

Het was even organiseren maar uiteindelijk lukte het toch nog om met Ben en Robin in dezelfde bus naar Utrecht te zitten. Robin was nog net op tijd thuis na een hoop gehannes op de weg en het tweede kaartje van Ben (voor dochter Julie) werd overgenomen door AndrĂ©. Deze troffen we bij Tivoli in de lange rij wachtenden in de hal, evenals Geert. Later in de zaal kwam Kimberley er nog bij en bij de hoofdact Delain van vanavond kwamen de jarige Pepijn en Sjaak er ook nog bij. Zo waren we met een flinke en heel toffe groep vanavond. 


4x Anna Murphy


Serenity

Om 19:15 uur begon Cellar Darling, deze band is vorig jaar ontstaan doordat drie leden (en niet de minsten) uit Eluveitie waren gestapt (lees: eruit gewerkt?). Anna Murphy (zang en draailier), Merlin Sutter (drums) en Ivo Henzi (gitaar en bas). Bij de live optredens wordt de band bijgestaan door Nicolas Winter op basgitaar. Na een wat aarzelend begin werd er een prima optreden neergezet, alleen de zaal reageerde nogal lauw. 


Zanger George Neuhauser


Supergave show

Nou is Anna geen podiumbeest en ook wel wat te bescheiden en is de muziek wat minder meezingbaar dan wat er verder vanavond nog ging komen. Dit jaar was hun plaat This is the Sound uitgekomen en ik was meteen enthousiast. Heerlijk album met natuurlijk een geweldige zangeres. Aan het einde van deze avond heb ik dan ook de vinyl versie gekocht met de handtekeningen van de band erop. 


Onze groep van vanavond


Delain voor een lekkere volle zaal

Bij Serenity ging het helemaal los. Nou is zanger/frontman George Neuhauser wel een complete tegenpool van Anna. De man is constant bezig met het publiek en zweept de boel lekker op. Heb de Oostenrijkse band al heel wat keren gezien (in 2009 voor het eerst) en ik verbaasde me telkens weer dat de mannen nog steeds geen headliner tour hebben gedaan. Maar ja hoor, vanavond dus het grote nieuws. George gaf aan dat het er nu toch echt van gaat komen, in februari staan ze in het Patronaat als headliner. Daar moeten we natuurlijk bij zijn. 


Delain


Merel Bechtold

Natuurlijk werden er de nodige nummers van hun nieuwste album Lionheart gespeeld. Deze pasten naadloos in hun eerdere werk en dat is prima, houden zo! Zo begon de set met Deus Lo Vult en United, dit zijn ook de openers van hun nieuwe plaat. Ook het fijne nieuwe nummer Lionheart werd nog achterin de set gespeeld, hier is ook een Youtube clip van gemaakt. Natascha Koch is voor deze tour de gastzangeres en die kan er trouwens ook wel een aardig houtje van. 


Zeepbellen


Elianne Anemaat op cello

Mooi waren de momenten dat alle vier de bandleden zongen, indrukwekkend en zuiver. Voor de rest waren het allemaal krakers die we te horen kregen, Spirit in the Flesh, Legacy of Tudors, Serenade of Flames en Follow Me. Robin en ik zongen uit volle borst mee en George groette ons onder het optreden nog even. De zaal was inmiddels goed los gemaakt, top optreden! 


Martijn Westerholt


4x Charlotte Wessels

Delain had voor vanavond een speciale show aangekondigd, genaamd de Danse Macabre tour samen met Marco Hietela van Nightwish. Delain heeft de laatste jaren een flinke opgang gemaakt, afgelopen jaar bracht de band het album Moonbathers en de EP Lunar Prelude uit, tourde de halve wereld rond en vierde hun tienjarig bestaan in een uitverkocht Paradiso. Ik zelf heb de band al diverse malen in actie gezien en net als afgelopen juni op Graspop maken ze behoorlijke indruk. Delain is echt ontzettend gegroeid de laatste jaren en zangeres Charlotte Wessels is tegenwoordig een echte zeer innemende frontvrouw. 


Samen met Marco Hietela


De show werd vanavond vastgelegd

In het begin van de set werd er al flink wat kruit verschoten, bij het eerste nummer van vanavond Hands of Gold kwam George Oosthoek het podium op. Lekker hoor, maar ook knap en moeilijk lijkt me want de vader van George was enkele dagen overleden. Daarna volgden de "hits" We Are the Others, The Glory and the Scum, Get the Devil Out of Me en Suckerpunch. Slingers werden er afgeschoten en bellen geblazen, dit was allemaal wel erg snel in het begin van de set. Maar goed, daardoor zat de stemming er al flink in. 


Ook Sjaak maakte foto's


Charlotte en Marco

Er werden vanavond ook video opnames gemaakt, of dit voor de dvd is die de band binnenkort uitbrengt in het kader van "A Decade of Delain" weet ik eerlijk gezegd niet. Maar de opnames zullen vast en zeker erg leuk zijn, de uitbundige Ronda was tot de nok toe gevuld namelijk. Met Scarlet zat er even een rustpuntje in de set, mooi gedaan en met Elianne Anemaat op cello. Daarna was het tijd voor de speciale gast van vanavond, Marco Hietela van Nightwish. Er werden liefst vier nummers samen gedaan, Your Body Is a Battleground, Nothing Left, Control the Storm en Sing to Me. 


Charlotte ziet dat het goed is


Otto Schimmelpenninck van der Oije en Merel

Marco verdween weer en met The Hurricane en Not Enough kwam er een einde aan de reguliere set. Natuurlijk kwam er nog een toegift, het heerlijk stampende Mother Machine werd gevolgd door Don't Let Go. Helaas (vond ik in ieder geval) kwam toen de Queen cover Scandal (Marco kwam er ook weer bij). Matig en totaal onnodig, beter een eigen nummer, de band heeft er genoeg zoals bijvoorbeeld Sleepwalkers Dream of April Rain die vanavond ontbraken in de set. Gelukkig kwam daarna mijn favoriete nummer The Gathering als klapstuk, ik ben toen met m'n neus tegen het podium gaan staan. 


De band bedankt het publiek


Op de foto met George

Het was het beste optreden wat ik ooit van Delain gezien en gehoord heb. We zijn nog een tijdje nagebleven en hebben nog wat nagebabbeld met de nodige bandleden van Serenity en Cellar Darling. Ook nog de vinyl versie van het album van Cellar Darling gekocht met de handtekeningen en Robin en ik zijn op de foto gegaan. Na een kroketje op het station konden we mooi het bussie van twaalf uur nog pakken en lagen we best nog op een redelijke tijd in ons mandje, de volgende dag moest er natuurlijk weer gewerkt worden. 


Robin op de foto met Fabio


De nieuwe plaat kopen (met handtekeningen) van Celler Darling


De gekochte elpee met handtekeningen van Cellar Darling


Delain - Mother Machine (filmpje gemaakt met mijn smartphone)








zaterdag 28 oktober 2017

Symfo Classics * 28 oktober 2017, De Kom - Nieuwegein


Setlist Symfo Classics:
Run Like Hell (intro), Heat Of The Moment, Drafted, School, Lavender, Rendezvous 6:02, Battle Lines, A Whiter Shade of Pale, The Lamb Lies Down on Broadway, Home Of The Brave, Leningrad, My Immortal, Come Talk to Me, Changes, Let Me Go, Blinded by the Light, Divergence, en Shine On You Crazy Diamond (Parts I-V). Toegift: Mr. Blue Sky, Land of Confusion en The Show Must Go On.


Symfo Classics

Cindy Oudshoorn en Edward Reekers

Onverwacht gingen Nicole en Ben ook mee naar theater de Kom voor een optreden van Kayak.... euh pardon Symfo Classics. Vorig jaar ontstaan en een groot succes waardoor er dit jaar opnieuw een tour gedaan werd met een bijna andere set. Dat de band een hoog Kayak gehalte heeft komt natuurlijk door de zang van Edward Reekers en Cindy Oudshoorn, door gitarist Joost Vergoossen en bassist Jan van Olffen. De band wordt verder aangevuld door Martin van der Starre (zang), Sjoerd Rutten (drums), Werner van Gool (keyboards) en Hubert Heeringa (saxofoon, viool, percussie en synthesizer). 


Joost Vergoossen en Martin van der Starre


Werner van Gool

Deze tweede tour heeft de naam gekregen "Sound and Senses" en was enkele weken geleden van start gegaan in Sneek en duurt nog tot het eind van dit jaar en bestaat uit 30 avonden. We waren mooi op tijd in de zaal, helaas zaten we niet bij elkaar, Nicole en Ben op rij 10 en wij op rij 2 precies bij Joost Vergoossen. Wat ik zelf erg leuk vond was dat de band niet alleen de standaard symfonische hitnummers speelde maar ook de wat minder bekende pareltjes (zoals Edward aangaf) eruit had gepikt. Zo was Ă©Ă©n van de hoogtepunten voor mij Firth of Fifth (van Genesis) dat al heel snel in het begin van de avond werd gespeeld. 


Een geconcentreerde Edward Reekers


Joost en Edward

Edward gaf verder aan dat de band met ‘sound and senses’ de mensen in de zaal naast het laten kijken en luisteren ook iets te willen laten voelen. Door de nummers niet klakkeloos na te spelen wil de band het nodige gevoel overbrengen. Verder gaf hij aan dat ze nog jaren vooruit kunnen, dus waarschijnlijk komt er wel weer een vervolg op dit seizoen. Diverse krakers werden dus afgewisseld door minder bekende nummers. Hoogtepunten waren toch wel School van Supertramp, A Whiter Shade of Pale van Procol Harum (met Edward op "piano") en het heerlijke Changes van Yes. 


Een rustig intermezzo met het nummer Leningrad


Topgitarist

Come Talk to Me van Peter GabriĂ«l was erg leuk door de extra trommels op het podium en bij Divergence van Solution was het genieten van het "duel" van Joost op gitaar tegen Hubert Heeringa op saxofoon. Deze laatste verdient toch wel een bijzondere vermelding. De man was vaak zeer onopvallend aanwezig op het podium maar hij speelde niet alleen op diverse verschillende saxofoons, mondharmonica, de bugel en viool maar met de Yamaha zorgde hij ook nog eens voor zoveel mooie geluiden dat het soms wel leek of er een heel orkest aan het spelen was. 


Hubert Heeringa


Come Talk to Me

Leuk nog om te vermelden dat het Evanescence nummer live een stuk beter wordt gezongen door Cindy Oudshoorn dan door de originele zangeres Amy Lee. Shine On You Crazy Diamond (Parts I-V) was ook geweldig mooi en met de toegiften Mr. Blue Sky, Land of Confusion en The Show Must Go On was het publiek eindelijk uit de stoelen gekomen (jullie mogen raden wie er het eerst ging staan......) en daardoor kwam er eindelijk wat interactie tussen de band en het (wat licht grijzende) publiek. Zo kwam er een einde aan een geslaagde avond met veel lekkere meezingers maar ook met gelukkig een aantal bijzondere onbekende nummers, erg knap dat de band dit gewoon doet. Prima avond gehad! 


Mooi "duel" bij Divergence


De band bedankt het publiek








zondag 22 oktober 2017

My Propane, MaYaN en Epica * 22 oktober 2017, Doornroosje - Nijmegen


Setlist My Propane:

Setlist MaYaN:
Devil in Disguise, Paladins of Deceit - National Security Extremism Part 1,
War on Terror, Stabat Mater, Insano, Human Sacrifice, Hate Me as I Am en Bite the Bullet.
Setlist Epica:
Edge of the Blade, Sensorium, Fight Your Demons, The Essence of Silence,
Universal Death Squad, Ascension - Dream State Armageddon, Dancing in a Hurricane,
Victims of Contingency, Unchain Utopia en Cry for the Moon. Toegift: Sancta Terra
(met Laura Macri en Marcela Bovio), Beyond the Matrix en Consign to Oblivion. 


My Propane


MaYaN, links Henning Basse en rechts de wapperende haren van Merel Bechtold

Op zondag 22 oktober zat ik gezellig met de familie op de bank in afwachting van Studio Sport en de race van Max in Amerika toen ik werd gebeld door m'n maatje Argo met de vraag of ik misschien zin had om mee te gaan naar Epica omdat er een kaartje over was. Ik had deze avond wel in mijn agenda gezet maar omdat er al zoveel concerten gepland stonden had ik hier maar geen kaartje voor gekocht. Nou dat was niet tegen dovemans oren gezegd, gauw omgekleed en m'n spulletjes bij elkaar gezocht. Zo zat ik dus amper een half uurtje later gezellig bij Nikki op de achterbank en gingen we met z'n viertjes op weg naar Doornroosje in Nijmegen. 


George heeft het naar z'n zin


George Oosthoek

Nadat we een biertje hadden gekocht en een kop koffie voor Saskia (waarvan de helft over de rug van een bezoeker ging) stonden we met de eerste noten van My Propane (de eerste support act van vanavond) redelijk vooraan in de zaal. We hadden een hartelijke begroeting met George Oosthoek die naast ons stond evenals Marcela Bovio. Na enkele nummers moesten ze natuurlijk backstage om zich voor te bereiden op het optreden van MaYaN. My Propane is muzikaal niet geheel mijn ding maar ik had de band ook al eens enkele jaren geleden gezien en vergeleken met toen was de band een heel stuk verbeterd. Leuk optreden. 


Laura Macrì in de spotlights


En ook Henning geniet

MaYaN stond meteen als een huis. Inmiddels is dit ook een geoliede machine met veel gave nummers en geweldige muzikanten. Zo waren er op enkele momenten wel tien man/vrouw op het podium te vinden. Frank Schiphorst op gitaar, Jack Driessen (keyboards en zang), AriĂ«n van Weesenbeek (drums en zang), Merel Bechtold (gitaar), Roel Käller (bas) en de zangers en zangeressen Laura Macrì, Marcela Bovio, Henning Basse en George Oosthoek. 


Marcela, Mark en Henning


De tien man/vrouw van MaYaN bedanken het publiek

Pas na enkele nummers kwam ook mede oprichter Mark Jansen het podium op. Ik had de band in juni op Graspop gezien en vergeleken met toen was het geluid nu veel beter en dat is voor zo'n symfonische death metal band wel erg belangrijk. Er werd ook nog een nieuwe nummer gespeeld van een binnenkort uit te komen plaat, Hate Me as I Am. Afgesloten werd er met het geweldige Bite the Bullet. Fantastisch optreden en een toekomstig headliner lijkt me. 


Epica


Simone Simons

Bij Epica heb ik tegenwoordig het gevoel dat het alleen nog maar krakers zijn die worden gespeeld. Nu ben ik niet van het meezingen zoals Argo dat de hele avond woord voor voord en grunt voor grunt doet, maar alles wat gespeeld wordt is gewoon bekend voor me. Het blijft dan ook Ă©Ă©n groot feest en de band is zo verschrikkelijk goed dat het de perfectie wel zo langzamerhand benaderd. Ook nu was het eigenlijk wel beter dan in juni op Graspop want daar stonden ze (terecht natuurlijk) op de Mainstage maar in een zaal (en dan zeker met het goede geluid van Doornroosje) is het toch nog een veel grotere beleving. 


Coen Janssen


Simone en Coen

Er was een pit en er werd flink gesprongen (behalve dan door een soort lantaarnpaal die precies midden in onze groep stond hahaha) en we hebben met volle teugen genoten van een fantastich optreden. Na afloop zijn we natuurlijk nog een tijdje blijven hangen. Nog na gekletst met Merel (ook over de gitaarlessen die ze geeft), met Henning Basse en Mark Jansen. Ook nog met een heel aardig meisje in een rolstoel die later voor de deur tevergeefs een speciale rolstoeltaxi naar Doornroosje probeerde te leiden. Blijkbaar had de man geen routeplanner in de auto ofzo. Gelukkig kon ze weer naar binnen waar het warm was en daar een nieuwe poging ondernemen om naar huis te komen. Gelukkig was het regenen opgehouden zodat de rit over de snelweg op de terugweg naar huis een heel stuk prettiger was. Na het thuisbrengen van Nikki in Hilversum namen we in Maarssen afscheid van elkaar na een geweldige avond. 


Marcela, Simone en Laura


Fontijnen


Mark in de spotlights


Brandende vingers?


Poster van Epica


Epica - Unchain Utopia 
(filmpje gemaakt met mijn smartphone)